Her gidiş insanı yeni bir duruma hazırlar aslında;
yitirdiklerimizle insanızdır biraz da!..
Ters gibi geliyor ama öyle işte...
Yitirdiğimiz her değer yeni şafaklara uğurlamaz mı bizi?
Elimizin çukurunda sıkı sıkıya tutamayız ki suyu
zaman da böyle işte, parmak aralarından akıp gidiyor!..
Birinin gidişine çok üzülecek kadar sevmek ne güzel bir şey!..
Bu kadar insan hissetmek kendini,
daha da güzel!..
Öğrendiklerimin,
biriktirdiklerimin sağlamasını yapıyor zaman gidişlerle,
terk edişlerle, bırakışlarla!..
Bir de gitme duygusu var ki
hepimizin içine önceleri misafir
sonra ev sahibi yaptığımız o gitme duygusu!..
Bazen gitmek onu çok sevdiğini kanıtlamaktır!..
Konu: Bazen gitmek onu çok sevdiğini kanıtlamaktır..! ((şiir)) 
Paz Şub. 15, 2009 2:16 pm
